Frywolna fotorelacja

Jako, że mam ostatnio dużo czasu do zagospodarowania, najlepiej tym, co absorbuje uwagę, zaczęłam naukę pewnej sztuki.

Frywolitki.

Coś, co było dla mnie kompletnie niepojęte i straszliwie skomplikowane.
Ale jakże piękne

Przykładzik pojedynczego elementu

A tutaj cudeńka, z których powstają przeróżne większe cuda

Frywolitki można robić na kilka sposobów i przy wykorzystaniu różnych narzędzi. Czółenko pozostaje dla mnie jak na razie wielką tajemnicą, zwłaszcza po przeczytaniu jak prościutkie jest wykonywanie koronek tą techniką. Jak się patrzy na kogoś, kto macha czółenkiem to prościzna......

Metodą szydełkową nie próbowałam i jakoś mnie nie zachęca. Ale jest jeszcze jedna - frywolitki można wykonać na igle. Specjalnej, przeznaczonej do robienia frywolitek. I to mi podeszło.

Ambitnie zabrałam się za samonauczanie, korzystając oczywiście z kursów i kursików dostępnych na internecie.

Tadaaaam - oto efekty:

Moja pierwsza w życiu frywolitka (albo cos frywolitkopodobnego) powstała przed sześcioma dniami.

Nie bardzo jest się czym chwalić, poskręcane, powywijane, ale w końcu załapałam kierunki, obroty, węzełki, słupki, pikotki, kółeczka i łuczki

i zaczęłam nabierać lekkiej wprawy.

Kolejnym krokiem było zrobienie zamkniętego elementu

Różni się znacznie od tych na górze, ale ćwiczenie czyni mistrza.

Bo zamierzam zrobić sobie niedługo jaja

Piękne, prawda?

Próbnie zrobiłam takie - już fajnie wygląda, a na ciemnej wydmuszce mam nadzieję będzie ładniejsze.

Ale skoro do robienia jaj zostało jeszcze troszkę czasu, postanowiłam wczoraj spróbować swoich sił w innym frywolitkowym temacie i popełniłam

Czyli raczej już się nauczyłam.

I co ja teraz będę robić?