Strachy pokryte kurzem

Pomimo dokładnego zabezpieczenia wszystkiego folią, wszystko jest zakurzone.

Po wymianie największego okna w największym pokoju, salonem zwanym, postanowiliśmy posprzątać na błysk, w każdym kącie, robiąc przy okazji czystkę na półkach, w półkach i jakieś zmiany dodatkowe.
Idzie nam jak po grudzie, bo brakuje czasu.
Robię kontrolną serię badań, która nie idzie po mojej myśli. Myślałam, że przejdę do porządku nad tym francowatym USG, ale niestety - nie potrafię. Tak było kiedyś - coś tam wyszło to trzeba podziałać, wszystko tak jakby "w międzyczasie". Aktualnie moje podejście jest zupełnie inne. Nie wychodzi mi nie myślenie o tym. Jutro mam onkologa, chcę poprosić o skierowanie na te cholerne biopsje na cito bo się nerwowo wykończę.
Nie wiem, czy wynika ten mój strach z wiedzy co może być później, bo już zastanawiam się nad ewentualnymi decyzjami co do ewentualnej eksmisji ze mnie ewentualnego nieproszonego gościa - i strasznie nie mam na to ochoty chociaż trzeba będzie (ewentualnie). Wcześniej takich myśli "ewentualnie" nie miałam.
Czy ten strach powodowany jest czymś innym - zdałam sobie sprawę z tego, że teraz ja niesamowicie lubię moje życie. I teraz bardzo mi na nim zależy nie dla kogoś, ale dla mnie.
Być może i pewnie niepotrzebnie - ale się normalnie boję.

No i zamiast sprzątać, przestawiać, odkurzać, układać, przekładać - biegam po doktorach, gdzie swoje w poczekalniach odczekać trzeba. Jutro przewiduję pół dnia, dlatego obiad już właściwie na jutro ugotowałam.



Mama w szpitalu czeka na wymianę rozrusznika.
Tato wczoraj po raz pierwszy w życiu sam przygotował małe przyjęcie imieninowe - jaki był dumny !!!
Zadecydowałam, że Wigilia u mnie.
Mama z troską mówi - jak dasz radę na tyle ludzi sama? Bo ja ci niewiele pomogę, Bratowa pracuje więc pewnie też nie, Siostrzenica z Niemiec nie przyjedzie na Święta w tym roku, Siostra nie żyje......
Jasne, że dam radę. Zresztą nie to jest najważniejsze żeby wszystko było tak jak robiłyśmy to we cztery, pięć, wspólnie, nie to jest ważne co stoi na stole. Najważniejsze jest, kto przy tym stole usiądzie. Możemy mieć barszcz z torebki i paluszki rybne - byle byśmy byli razem. Ot-co.